جانشین های تنبیه

دکتر جینات میگه موضوع سر اینه که تنبیه کارساز نیست. زیرا موجب حواس پرتی می شود و سبب می گردد به جای این که از انجام کاری که کرده پشیمان شود و درباره اصلاح عمل خود بیندیشد، گرفتار انتقام های خیالی شود.. به بیانی دیگر با تنبیه کودک، عملا او را از روند درونی بسیار مهم مواجهه با اعمال بدش محروم می کنیم.

کلا پیشگیری بهتراز تنبیه است.

به گزارش روابط عمومی پویش #همچو_فرزندم به نقل از کانال “تربیت کودک و نوجوان”جانشین های تنبیه

1-  روش مفیدی پیشنهاد کنید: اگه اصرار داره یه میوه ای که لازم ندارینو بخره، اجازه بدین یدونه واسه خودش جدا  کنه.

2- بدون حمله به شخصیت کودک، تقبیح شدید خود را بیان کنید:ازاینکه اره من زیر بارون رها شده تا زنگ بزنه  واقعا عصبانی هستم….. دوست ندارم جریان از این قرار باشد،

دویدن بچه ها توی فروشگاه دیگران رو اذیت می کنه.

3- انتظارات خود را جز به جز شرح دهید: انتظار من اینه که وقتی ابزار منو قرض می گیری، مثل اولش بهم  برگردونی.

4- به کودک نشان دهید چگونه می تواند خطای خود را جبران کند: حالا چیزی که این اره لازم داره کمی براده فولاد و زوره….

5-به کودک فرصت بدهید خودش تصمیم بگیره:دویدن ممنوع، این فرصت رو داری که یا راه بری یا توی ترولی  بنشینی، خودت تصمیم بگیر:تو می تونی ابزار منو امانت بگیری و دوباره پس بدی یا اینکه امتیاز استفاده از اونارو از دست بدی، خودت تصمیم بگیر.

6-با موضوع برخورد فعال داشته باشید. خودتون بجای کودک تصمیم بگیرید و یه کاری انجام بدین، می بینم که تصمیم گرفتی توی ترولی بنشینی… در جعبه ابزارو ببندین تا بهش دسترسی نداشته باشه و بفهمه چرا این اتفاق افتاده.

7-  بگذارید کودک پیامد رفتار خود را تجربه کند…. دفعه بعد برای خرید کودک را به فروشگاه نبرید و بهش حتما گوشزد  کنید که بخاطر دویدن نمی بریدش.

8-مشکل گشایی:

به نظر تو چه راهی می تونیم پیدا کنیم که هر وقت به ابزار من احتیاج داری بتونی از اونا استفاده  کنی و منم مطمئن باشم که هر وقت لازمشون داشتم سر جاشون هستن

نکات مهم:

“همان لحظه” که کودک مشغول انجام کار بدی هست، اونو کنار بکشید و باهاش واضح و محکم بدون قربون صدقه  صحبت کنید….. چاقو برای بازی نیست، اگه بخواهی می تونی با قاشق بازی کنی…. ظرف چینی شکستنیه، اگه بخواهی می تونی با ظرف پلاستیکی بازی کنی…

یادگیری از واقعیت های دشوار واکنش های واقعی افراد، بسی آسان تر از یادگیری از فردی است که تصمیم می گیرد به خاطر خیر و صلاح شما، شما را تنبیه کند!!!

وقتی از چیزی عصبانی میشیم، بهتره که عصبانیت خود را بیان کنیم تا اینکه بخواهیم مقصر را تنبیه کنیم…. من علاقه ای ندارم بدونم کی اینکارو کرده. من دوست ندارم بخاطر چیزی که اتفاق افتاده کسی رو مقصر بدونم. من علاقمندم ببینم که در آینده دیگه اینکارو نمی کنید.

ما با سرزنش نکردن و تنبیه نکردن، کودکانمان را آزاد می گذاریم تا برای جبران خطاهایشان مسولیت بیشتری بر عهده بگیرند به جای اینکه هم و غم خود را صرف انتقام جویی کنند.

پویش همچو فرزندم به دنبال رفع تنبیه کودکان است.